Το μέλλον των αγροτών είναι στις συνεργασίες.

Η Agrenda στις 8 Νοεμβρίου 2009 εκδόθηκε με κεντρική Λεζάντα και σύνθημα :

΄΄ Το μέλλον των Αγροτών είναι στις συνεργασίες ΄΄ και παρακάτω, η επίτροπος κ. Μπόελ
λέει : Μόνη λύση οι Ομάδες Παραγωγών!!!. Έπρεπε να το ξαναπεί αυτό η κ.Μπόελ για να το εμπεδώσουμε; . Κομίζει ’’γλαϋκα εις Αθήνας’’ η κ. Μπόελ ; . Φυσικά όχι. Γιατί δεν είναι αυτό κάτι καινούργιο. Η Ενωμένη Ευρώπη σήμερα ή η Ε.Ο.Κ. πριν, ήταν πάντοτε υπέρ της συνεργασίας των αγροτών και πάντοτε έδινε γενναία κίνητρα για την Συνεταιριστική Οργάνωση και την μέσω Ομάδων Παραγωγών διακίνηση των Αγροτικών Προϊόντων.

Οι Kανονισμοί για την Ομαδική δραστηριότητα , στα οπωροκηπευτικά πριν από το 1990, στον Καπνό από το 1993 τόνιζαν τη σημασία και την αναγκαιότητα των συνεργασιών και την μέσα από αυτές μεγιστοποίηση των ωφελειών για τους ίδιους τους αγρότες και την Αγροτική Οικονομία των χωρών μελών της ‘Ενωσης .

Όπου αυτή η Πολιτική υιοθετήθηκε και αξιοποιήθηκε είχαμε θετικά αποτελέσματα, όπου όμως αυτή η Πολιτική παρανοήθηκε και διαστρεβλώθηκε είχαμε απογοήτευση και καταστροφικές συνέπειες για τα προϊόντα, όπως συνέβη με την περίπτωση του καπνού όπου οι Συνεταιρισμοί και Ομάδες Παραγωγών που αυτοί δημιούργησαν δεν λειτούργησαν σωστά και δεν έπαιξαν το ρόλο τους με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας και τελικά την κατάρρευση των εμπορικών τιμών του προϊόντος , πράγμα που οδήγησε στην εγκατάλειψη της καλλιέργειας.

Βέβαια δεν χρειαζόταν να μας μιλήσουν οι Κοινοτικοί Επίτροποι για την αξία της συνεργασίας και του συνεταιρίζεσθαι . Εμείς σαν χώρα και σαν Αγροτικό Κίνημα έχουμε να παρουσιάσουμε μια πλούσια και γόνιμη πορεία από τις αρχές του 20ου αιώνα με αγώνες, κατακτήσεις αλλά και πισωγυρίσματα στην ανάπτυξη του Συνεργατισμού. Ενός Συνεργατισμού πάνω στον οποίο στηρίχθηκε ο αγώνας για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών , η αποκατάσταση των ακτημόνων αγροτών , το ρίζωμα των εξαθλιωμένων προσφύγων της Μικράς Ασίας στη Μητέρα Γή, η επίτευξη της σιτάρκειας , η ανάπτυξη νέων καλλιεργειών , το κτίσιμο των πρώτων αξιόλογων Αγροτικών Βιομηχανιών στη χώρα μας.

Η Αγροτική Οικονομία για λογαριασμό των πολλών μπορεί να είναι και να υπάρξει μόνον σαν Κοινωνική Οικονομία. Κοινωνική Οικονομία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς Συνεταιρισμούς. Οι Συνεταιρισμοί υπήρξαν η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να αλλάξει πρόσωπο η Αγροτική Ελλάδα και από χώρα των τσιφλικάδων να γίνει χώρα των χιλιάδων μικροκληρούχων νοικοκυραίων αγροτών. Των αγροτών που μέσα από τους συνεταιρισμούς αύξησαν την παραγωγή σε όλα τα προϊόντα , ζωντάνεψαν την Ύπαιθρο , προστάτεψαν το περιβάλλον .

Η Ιστορία του Αγροτικού Συνεταιριστικού Κινήματος είναι συνδεδεμένη με την πρωτοπορία της διανόησης και της επιστήμης σ’ αυτή τη χώρα. Ο Σωκράτης Ιασεμίδης , ο Χρυσός Ευελπίδης καταξιωμένοι Καθηγητές Γεωπόνοι και άλλοι Επιστήμονες, έδειξαν τον δρόμο και βάδισαν μαζί με τον πρωτοπόρο του Συνεργατισμού τον Αλέξανδρο Μπαλτατζή. Όμως όχι τυχαία, την τελευταία εικοσαετία όλα αυτά ξεχάσθηκαν , υποβαθμίστηκαν , κατασυκοφαντήθηκαν .Μίλησαν για αγροτική ανάπτυξη εκθειάζοντας μόνο την Ιδιωτική πρωτοβουλία, θεοποιώντας ην αναγκαιότητα δημιουργίας εύρωστων αγροτικών επιχειρήσεων μόνο με αναγκαία προϋπόθεση την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μείωση του αγροτικού πληθυσμού για να υπάρξει δηλαδή χώρος για τη δημιουργία μεγαλύτερων εκμεταλλεύσεων. Αγνοήθηκε εντελώς ο ρόλος και η συμβολή της συνεταιριστικής – ομαδικής δραστηριότητας σαν προϋπόθεση να μείνουν όσο το δυνατόν περισσότεροι αγρότες στην ύπαιθρο. Κάτι που έρχεται να μας το θυμίσει πάλι αυτό η Ενωμένη Ευρώπη μέσω της κ. Μπόελ. Και αυτό κάτι είναι, όμως περισσότερο σημαντικό είναι η νέα κυβέρνηση για να δικαιώσει την εμπιστοσύνη που της έδειξαν οι μικρομεσαίοι αγρότες να αναλάβει πρωτοβουλίες και να δώσει γενναία κίνητρα για την συνεργατική – ομαδική δραστηριότητα στον αγροτικό τομέα. Πρόκειται για μια πορεία που είναι μονόδρομος αν δεν θέλουμε να οδηγηθούμε στην πλήρη ερήμωση της υπαίθρου και στην αύξηση των ανέργων στα αστικά κέντρα . Φυσικά όλα αυτά μπορεί να γίνουν μόνο με την εξυγίανση του συνεταιριστικού κινήματος, την κατάργηση των συνεταιρισμών σφραγίδων , την ενθάρρυνση των νέων γεωργών να συνεταιρισθούν και να δημιουργήσουν νέους παραγωγικούς συνεταιρισμούς.

Η ανάδειξη του συνεργατισμού σαν κύριο θέμα στην εφημερίδα Agrenda είναι μια αξιέπαινη πρωτοβουλία και η συζήτηση γύρω από αυτό το κρίσιμο για την αγροτική οικονομία και τους αγρότες ζήτημα πρέπει να ανοίξει και να διευρυνθεί γιατί σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά.


Αγρίνιο 8-11-2009

ΝΙΚΟΣ ΣΚΙΑΔΑΣ
ΓΕΩΠΟΝΟΣ – ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ
ΠΡΩΗΝ Γ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Ε.Α.Σ. ΑΓΡΙΝΙΟΥ