Η δεύτερη Γενική Συνέλευση του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ στο αμφιθέατρο του μουσείου Ακρόπολης την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009.
Μια νέα Αντίληψη για τον Πολιτισμό
Ο Σταύρος Μπένος - ο Πρόεδρος και εμπνευστής της Κίνησης ενεργών πολιτών «ΔΙΑΖΩΜΑ» - είπε μιλώντας στη 2η Γενική Συνέλευση του «ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ», που είχα την τιμή σαν μέλος του να την παρακολουθήσω, πως εμείς, όπως με την πίστη μας και τον οβολό μας στο παγκάρι τη εκκλησιάς φτιάξαμε τις εκκλησίες μας, έτσι μπορούμε με τον οβολό μας και τη δύναμη της ψυχής μας, να αναστηλώσουμε και να αναδείξουμε τα μνημεία της αρχαίας Ελληνικής κληρονομιάς, που συμβολικά για μας δηλαδή για το «ΔΙΑΖΩΜΑ» τα αρχαία θέατρα, είναι το σήμα κατατεθέν της αυτής της κληρονομιάς. Είναι συμπυκνωμένη η έκφραση του Αρχαίου Ελληνικού πνεύματος, αυτοί οι χώροι, γιατί μέσα από αυτούς ο αρχαίος κόσμος εκφράζεται και «βουλεύεται», συνομιλεί με τους Θεούς και το πεπρωμένο, μιλάει για την Δημοκρατία και την Ειρήνη, μέσα από την τραγωδία, την σάτιρα και την κωμωδία. Αξίζει λοιπόν αυτή η υπόθεση να γίνει πάνδημη υπόθεση, κατάθεση ψυχής όπως ο οβολός στο παγκάρι της εκκλησίας.
Με ην μεθοδικότητα του ο Σταύρος Μπένος μας οδήγησε στη 2η Γενική Συνέλευση - που μέχρι εκείνη τη στιγμή αριθμούσε 390 μέλη - και εκεί ξεδίπλωσε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης για τον επόμενο χρόνο. Μέχρι σήμερα 20 περιοδείες, που καλύπτουν το 60% της χώρας, 200.000 επισκέπτες στην ιστοσελίδα μας, χιλιάδες αναφορές για το «ΔΙΑΖΩΜΑ» στο διαδίκτυο, 30 ανοικτές εκδηλώσεις σε Δήμους-σχολεία-μουσεία-πολιτιστικά κέντρα, τρείς εκδόσεις, μία ταινία, σαράντα επιστημονικά δελτία αρχαίων θεάτρων, είναι η σοδειά των κόπων του Διοικητικού Συμβουλίου του «ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ» και του Προέδρου προσπάθεια αυτή πέτυχε να ενεργοποιήσει όλες τις δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας (Υπουργείο Πολιτισμού-Εφορίες Αρχαιοτήτων-Τοπική Αυτοδιοίκηση-Πανεπιστήμια-Πολιτιστικούς Φορείς-ενεργούς πολίτες) για το στόχο της ανάδειξης και καθολικής προστασίας των μνημείων. Το 2010 προετοιμάζεται το θεσμικό περιβάλλον για την συμμετοχή χορηγών-αυτοδιοικητικών θεσμών, επιχειρήσεων και απλών πολιτών, δηλαδή του συνόλου της κοινωνίας στη χρηματοδότηση των μνημείων. Στη Γενική Συνέλευση της 13ης Δεκέμβρη, ανακοινώθηκαν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας :
1. Το κορυφαίο γεγονός είναι η απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Αθηνών για χρηματοδότηση 6.000.000 Ευρώ των αναστηλωτικών εργασιών στο θέατρο Διονύσου.
2. Η αξιοποίηση του χορηγικού νόμου από την ATTIKA BANK και η υπογραφή της πρώτης χορηγικής σύμβασης ύψους 30.000 Ευρώ, για το θέατρο Ορχομενού Αρκαδίας.
3. Η επιχορήγηση του θεάτρου Γιτάνης Θεσπρωτίας με το ποσό των 100.000 Ευρώ από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσπρωτίας.
4. Η επιμελημένη έκδοση όλων των θεάτρων της Αιτωλοακαρνανίας (βιβλίο και ταινία) μαζί με ένα πλήρη αρχαιολογικό χάρτη της Αιτωλοακαρνανίας, προσφορά 20.000 Ευρώ από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας.
5. Η επιχορήγηση του θεάτρου Φθιωτιδών Θηβών με το ποσό των 50.000 Ευρώ από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας. . Παράλληλα με αυτές τις ενέργειες ο Πρόεδρος του «ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ» έδωσε έμφαση στη συμμετοχή των απλών πολιτών, στη χρηματοδότηση των μνημείων, ανακοινώνοντας αυτό που ονόμασε «κουμπαράδες»,δηλαδή ειδικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, που άνοιξαν με την πρωτοβουλία πολιτών, όπως : α. Για το θέατρο Σικεώνας Κορινθίας από το Λύκειο Ελληνίδων Κιάτου, ποσό 1000 Ευρώ.
β. Για το θέατρο Δήλου από ανώνυμο χορηγό ποσό 1000 Ευρώ. Αυτοί οι «κουμπαράδες» άνοιξαν μέχρι την 13η Δεκέμβρη, δηλαδή μέχρι την 2η Γενική Συνέλευση και σίγουρα ανάλογες ενέργειες θα υπάρξουν και για άλλα θέατρα από απλούς ανθρώπους και από διάφορες περιοχές. Αυτή η κίνηση εκφράζει την ιδεολογία και την πολιτική του «ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ» για να πετύχει με την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας το καλύτερο αποτέλεσμα στην ανάδειξη και προστασία των μνημείων μας.Φυσικά αυτή η κίνηση δεν δίνει συγχωροχάρτι στην πολιτεία, ούτε την απαλλάσσει από τι ευθύνες της απέναντι στα μνημεία. Τουναντίον μάλιστα με τις πρωτοβουλίες του το «ΔΙΑΖΩΜΑ» λειτουργεί σαν καταλύτης, συντελώντας στην ενεργοποίηση της Πολιτείας και όχι μόνο. Γιατί χρήματα μπορούν να βρεθούν εκτός από την Πολιτεία και μέσα στην Κοινωνία των πολιτών και των επιχειρήσεων. Μήπως μέχρι σήμερα, εάν υπάρχει ένα αρχαιολογικό μουσείο στην Αιτωλοακαρνανία αυτό δεν είναι το μικρό Αρχαιολογικό Μουσείο Αγρινίου, προσφορά των αδερφών Παπαστράτου; Και αν υπάρχει ένα Λαογραφικό Μουσείο στην Αιτωλοακαρνανία, αυτό δεν είναι προσφορά του Συλλόγου Γυναικών Αιτωλοακαρνανίας ,στον οποίο η ακούραστη Μαίρη Χρυσικοπούλου, έχει δώσει την ψυχή της; Και αν υπάρχει κάποια κινητικότητα για τη διάσωση Καπναποθηκών Παπαπέτρου στο Αγρίνιο, με σκοπό την αξιοποίηση τους σαν μουσειακός χώρος, αυτό δεν οφείλεται στην κινητοποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμος Αγρινίου) και στη συνδρομή Τοπικών Φορέων, όπως η Ιστορική Αρχαιολογική Εταιρεία Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, που το Μάιο του 2008 οργάνωσε σχετική Ημερίδα ; Αν περιμέναμε όλα αυτά να γίνουν από το Κράτος, θα περιμέναμε ακόμη. Το Κράτος δεν φτάνει και δεν μπορεί να τα κάνει όλα. Ιδίως αυτά που έχουν να κάνουν με την ποιότητα ζωής ,τον πολιτισμό και την ταυτότητα κάθε τόπου, είναι πρωταρχικά, δικαίωμα και καθήκον των πολιτών της κάθε κοινωνίας, που αφού κάνουν αυτό που μπορούν, στη συνέχεια με αξιώσεις , μπορούν να ζητήσουν από το Κράτος. Η δουλειά που γίνεται στο «ΔΙΑΖΩΜΑ» άρχισε να φέρνει καρπούς, γιατί κινείται πάνω σε αυτή τη λογική και γι αυτό, πρέπει να στηριχθεί και να υποστηριχθεί από όλους μας. Γι’αυτό και όσοι φορείς υπάρχουν και λειτουργούν με φιλοδοξία να προσφέρουν στον Πολιτισμό και μέσα από αυτόν στην γενικότερη Ανάπτυξη του Τόπου μας , δεν πρέπει να μείνουν αδιάφοροι στην Κίνηση του «ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ» , αλλά πρέπει και μαζί του να συνεργαστούν και από την Δράση του να επωφεληθούν. Στους σημερινούς δύσκολους καιρούς, όπως για το ψωμί και την επιβίωση, πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία, έτσι και για τον Πολιτισμό, την ποιότητα ζωής και την ταυτότητά μας, πρέπει να δουλέψουμε Συλλογικά και Συστηματικά, δίνοντας έμφαση στην αυτενέργεια των πολιτών και στη Συνεργασία. Άλλωστε και μόνο με όρους οικονομίας, όπως η οικονομική κρίση το επιβάλλει, να δούμε τα θέματα του Πολιτισμού και της Πολιτισμικής Κληρονομιάς, αυτά πρέπει να αποτελέσουν το δεύτερο ισχυρό Πυλώνα , που πάνω του πρέπει να στηρίξουμε το Πρόγραμμα της Ανάπτυξης και της Ανασυγκρότησης του Τόπου μας.
Αγρίνιο 28 Δεκεμβρίου 2009
Νίκος Σκιαδάς
Γεωπόνος-Μελετητής
Πρώην Πρόεδρος Ιστορικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Δυτικής Στερεάς Ελλάδας
Πέμπτη 22 Απριλίου 2010
ΝΕΟΙ ΓΕΩΡΓΟΙ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΝΕΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ
Κύριε Διευθυντά
Με αφορμή την έκδοση της agrenda την Κυριακή 15 Νοεμβρίου με κεντρικό τίτλο ΄΄ Μετά τα STAGE κόβονται οι Νέοι Αγρότες ‘’ θεωρώ ότι είναι επίκαιρη μία τοποθέτησή μου και ένας προβληματισμός που αναπτύχθηκε καθ΄όλη την περίοδο που έτρεξε το πρόγραμμα των Νέων Γεωργών πάνω στο θέμα αυτό , ιδιαίτερα μετά την διαπίστωση ότι για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του προγράμματος μέχρι 15 Ιουλίου 2009 , έπρεπε να απορροφηθούν όλα τα χρήματα του Δ΄ Κ..Π.Σ για τους Νέους Γεωργούς.
Καθώς είναι γνωστό το ΥΠΑΑΤ προκήρυξε τον Φεβρουάριο του 2009 το μέτρο 1.1.2 εγκατάστασης νέων γεωργών του άξονα 1 του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013 για ποσό 100.000.000 Ευρώ σε επίπεδο χώρας, όταν όλο το πρόγραμμα είναι 300.000.000 Ευρώ για ολόκληρη την προγραμματική περίοδο 2007-2013.
Η προκήρυξη του μέτρου άρχιζε τον Φεβρουάριο και έληγε στις 31 Δεκεμβρίου του 2009, προφανώς λόγω των ελκυστικών κινήτρων- 25.000 έως 40.000 Ευρώ ανά νεοεισερχόμενο αγρότη - έτυχε θερμής υποδοχής από τους υποψηφίους νέους γεωργούς.
Σύμφωνα με τα τότε στοιχεία του ΥΠΑΑΤ υποβλήθηκαν μέχρι τις 15 Ιουλίου 2009 που το Υπουργείο διέκοψε την ροή του προγράμματος, περίπου 6.000 αιτήσεις που εγκρίθηκαν από τις αρμόδιες περιφερειακές επιτροπές και δημιούργησαν απαιτήσεις για το Ελληνικό Δημόσιο ποσού 275.000.000 Ευρώ, όταν το συνολικό πρόγραμμα της 5ετίας 2007-2013 είανι 300.000.000 Ευρώ.
Η θερμή υποδοχή του προγράμματος από τους υποψηφίους Νέους Γεωργούς οφείλεται αφ’ ενός στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την προηγούμενη προκήρυξη (¨εγινε το 2006) αλλά όπως είπαμε και παραπάνω και στο ελκυστικό κίνητρο του πρίμ πρώτης εγκατάστασης το οποίο λόγω και της οικονομικής κρίσης γίνεται ακόμη ελκυστικότερο. Η ζήτηση αυτή για ένταξη στο αγροτικό επάγγελμα έρχεται σε αντίθεση με την κρίση που αντιμετωπίζει ο αγροτικός τομέας πανελλαδικά και όχι μόνο.
Η πρόκληση για την πολιτεία αλλά και για τους γεωτεχνικούς που υπεύθυνα καλούνται να τοποθετηθούν πάνω στα κρίσιμα ζητήματα ανάπτυξης του αγροτικού τομέα, κάτω από συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και κάτω από συνθήκες ανατροπής της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής , είναι μεγάλη .
Οι επιλογές της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ πάνω στο πρόγραμμα των Νέων Γεωργών σίγουρα ήταν λαθεμένες. Όμως αυτές οι επιλογές δημιούργησαν μία σειρά από προβλήματα και οδήγησαν τελικά σε αδιέξοδα. ΤοΥπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν στάθμισε σωστά κατ΄αρχήν τι σημαίνει ανοικτή προκήρυξη για ένα χρόνο , με το ποσόν πρώτης εγκατάστασης να κυμαίνεται συνήθως από 30.000 έως 40.000 Ευρώ.
Το Υπουργείο παρά τις επισημάνσεις των συλλογικών οργάνων των γεωπόνων, δεν έλαβε υπόψη την εμπλοκή και τα νομικά προβλήματα που δημιουργούσε η αξιολόγηση και η εξαγωγή αποτελεσμάτων τμηματικά ανά κύκλο, δηλαδή κάθε μήνα.. Έτσι με τη λογική της τμηματικής αξιολόγησης και εξαγωγής αποτελεσμάτων παρατηρήθηκε το οξύμωρο, ότι ο τυχερός που υπέβαλε αίτηση στον πρώτο κύκλο δηλ.. μέχρι 15 Απριλίου και συγκέντρωσε βαθμολογία 50 μορίων να κρίνεται δικαιούχος, ενώ ο συνάδελφός του υποψήφιος Νέος Αγρότης που υπέβαλε αίτηση στο 2ο κύκλο δηλ. μέχρι 15 Μαϊου και συγκέντρωσε βαθμολογία 100 μορίων, να μην κρίνεται δικαιούχος.
Τούτο φυσικά συνέβη γιατί το ποσό των 100.000.000 Ευρώ της αρχικής προκήρυξης δεν έφτασε για να καλύψει τους υποψηφίους ούτε του 2ου κύκλου αξιολόγησης. Στη συνέχεια η Κυβέρνηση για να καλύψει το λάθος της - που το έκανε μεγαλύτερο αφήνοντας σκόπιμα και για ευνόητους λόγους ανοικτό το πρόγραμμα μέχρι 15 Ιουλίου, - αποφάσισε να αδειάσει όλο το καλάθι δηλ. και τα 300.000.000 Ευρώ του προγράμματος στην πρώτη και αυτή τελικά μισή προκήρυξη.
Το αποφάσισε όμως βεβιασμένα την παραμονή των Εθνικών Εκλογών και γι΄αυτό η επιπλέον πίστωση των 175.000.000 Ευρώ δεν έχει εγγραφεί στις Σ.Α..Ε. και δεν υπάρχει κοινή Υπουργική Απόφαση γι’ αυτή τη μεταφορά.
Αν λοιπόν ήταν μονόδρομος για τις λαθεμένες επιλογές της προηγούμενης Πολιτικής Ηγεσίας το άδειασμα του καλαθιού των 300.000.000 Ευρώ για την Κοινωνία και τη Νέα Πολιτική Ηγεσία του ΥΠΑΑΤ τα προβλήματα παραμένουν και γίνονται οξύτερα γιατί : Κάποιοι πρέπει να αποφασίσουν αν το πρόγραμμα θα σταματήσει μέχρι εδώ, γιατί σίγουρα θα σταματήσει αν δεν εξασφαλισθούν από την αναμόρφωση του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης και νέες πιστώσεις για τους Νέους Γεωργούς. Άν αυτό δεν επιτευχθεί, και κατά την γνώμη πολλών γεωτεχνικών , είναι δύσκολο να επιτευχθεί κάτω από συνθήκες κρίσης στη Ενωμένη Ευρώπη , πως θα εξυπηρετηθεί το πρόγραμμα Πρόωρης Συνταξιοδότησης των αγροτών όπου κάποιοι διάδοχοι γεωργοί και δικαιούχοι του συνόλου της πατρικής περιουσίας θα θελήσουν να ενταχθούν στο πρόγραμμα των Νέων Γεωργών; Φυσικά νέοι ενδιαφερόμενοι για το πρόγραμμα Νέων Γεωργών θα υπάρξουν και άλλοι μέχρι το 2013 και δεν είναι άδικο όλοι αυτοί να βρίσκουν την πόρτα κλειστή ; θα μπούν σήμερα στο πρόγραμμα δικαιούχοι με 40 – 50 μόρια και θα αγνοηθούν αύριο αιτήματα με εκμεταλλεύσεις μεγαλύτερης βιοσημότητας και δυναμικής, με βαθμολογία 100 μορίων, με νέες καλλιέργειες και καινοτομίες που ακόμα δεν αξιοποιήθηκαν αφού ακόμα δεν λειτούργησαν νέα προγράμματα ;
Επιτακτικά δηλαδή μπαίνει το ζήτημα δυναμικής αναθεώρησης του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης για να αυξηθούν τα κονδύλια για τους Νέους Αγρότες και ταυτόχρονα για να εξασφαλιστούν πρόσθετοι πόροι για να χρηματοδοτηθούν τα σχέδια βελτίωσης που είναι το πιο χρήσιμο και αποτελεσματικό εργαλείο βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής Γεωργίας. Και να μην μας διαφεύγει και η λεπτομέρεια ότι η πλειοψηφία των εν δυνάμει Νέων Γεωργών στα σχέδια δράσης που κατέθεσαν προβλέπουν την υλοποίηση σχεδίων βελτίωσης. Για την πρόβλεψη αυτή , να μην ξεχνάμε ότι επιβραβεύτηκαν με πρόσθετη βαθμολογία πράγμα που καθιστά υποχρεωτική την υλοποίηση του σχεδίου. Δηλαδή για να λειτουργήσει ολοκληρωμένα το πρόγραμμα πρέπει να προβλεφθούν πιστώσεις και κονδύλια σχεδίων βελτίωσης και για αυτόν το σκοπό.
Τελικά το ΥΠΑΑΤ καλείται να αντιμετωπίσει ένα σύνθετο πρόβλημα κάτω από συνθήκες κρίσης και με πιεστική την ανάγκη εκσυγχρονισμού και βελτίωσης της αποτελεσματικότητας της Ελληνικής Γεωργίας. Ότι όμως και να κάνει εκείνο που για τους αγρότες έχει σημασία είναι τα λάθη και μικροκομματικές σκοπιμότητες της προηγούμενης ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ να μην τις πληρώσουν ούτε όσοι νέοι θέλουν πραγματικά να ασχοληθούν με το αγροτικό επάγγελμα , ούτε το σύνολο της Αγροτικής Οικονομίας που έχει ανάγκη πραγματικών κινήτρων και χρηματοδοτήσεων για να σταθεί στα πόδια της και να αντιμετωπίσει την κρίση.
Να μην ξεχνάμε τέλος ότι σήμερα τουλάχιστον 50.000.000 Ευρώ επιλέξιμες δαπάνες σχεδίων βελτίωσης της προηγούμενης προγραμματικής περιόδου είναι απλήρωτες και οι αγρότες αυτοί που είναι πραγματικοί αγρότες αντιμετωπίζουν άμεσο το φάσμα της χρεοκοπίας. Φυσικά και εδώ οι Τράπεζες δεν ξέρουν τίποτε, αλλά μόνον χρεώνουν τους αγρότες με τόκους και τους απειλούν με πλειστηριασμούς !!.
ΑΓΡΙΝΙΟ 17-11-2009
ΝΙΚΟΣ ΣΚΙΑΔΑΣ ΓΕΩΠΟΝΟΣ - ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ
ΠΡΩΗΝ Γ. Δ/ΝΤΗΣ Ε.Α.Σ . ΑΓΡΙΝΙΟΥ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΝΕΩΝ ΓΕΩΡΓΩΝ
Κύριε Διευθυντά
Με αφορμή την έκδοση της agrenda την Κυριακή 15 Νοεμβρίου με κεντρικό τίτλο ΄΄ Μετά τα STAGE κόβονται οι Νέοι Αγρότες ‘’ θεωρώ ότι είναι επίκαιρη μία τοποθέτησή μου και ένας προβληματισμός που αναπτύχθηκε καθ΄όλη την περίοδο που έτρεξε το πρόγραμμα των Νέων Γεωργών πάνω στο θέμα αυτό , ιδιαίτερα μετά την διαπίστωση ότι για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του προγράμματος μέχρι 15 Ιουλίου 2009 , έπρεπε να απορροφηθούν όλα τα χρήματα του Δ΄ Κ..Π.Σ για τους Νέους Γεωργούς.
Καθώς είναι γνωστό το ΥΠΑΑΤ προκήρυξε τον Φεβρουάριο του 2009 το μέτρο 1.1.2 εγκατάστασης νέων γεωργών του άξονα 1 του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013 για ποσό 100.000.000 Ευρώ σε επίπεδο χώρας, όταν όλο το πρόγραμμα είναι 300.000.000 Ευρώ για ολόκληρη την προγραμματική περίοδο 2007-2013.
Η προκήρυξη του μέτρου άρχιζε τον Φεβρουάριο και έληγε στις 31 Δεκεμβρίου του 2009, προφανώς λόγω των ελκυστικών κινήτρων- 25.000 έως 40.000 Ευρώ ανά νεοεισερχόμενο αγρότη - έτυχε θερμής υποδοχής από τους υποψηφίους νέους γεωργούς.
Σύμφωνα με τα τότε στοιχεία του ΥΠΑΑΤ υποβλήθηκαν μέχρι τις 15 Ιουλίου 2009 που το Υπουργείο διέκοψε την ροή του προγράμματος, περίπου 6.000 αιτήσεις που εγκρίθηκαν από τις αρμόδιες περιφερειακές επιτροπές και δημιούργησαν απαιτήσεις για το Ελληνικό Δημόσιο ποσού 275.000.000 Ευρώ, όταν το συνολικό πρόγραμμα της 5ετίας 2007-2013 είανι 300.000.000 Ευρώ.
Η θερμή υποδοχή του προγράμματος από τους υποψηφίους Νέους Γεωργούς οφείλεται αφ’ ενός στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την προηγούμενη προκήρυξη (¨εγινε το 2006) αλλά όπως είπαμε και παραπάνω και στο ελκυστικό κίνητρο του πρίμ πρώτης εγκατάστασης το οποίο λόγω και της οικονομικής κρίσης γίνεται ακόμη ελκυστικότερο. Η ζήτηση αυτή για ένταξη στο αγροτικό επάγγελμα έρχεται σε αντίθεση με την κρίση που αντιμετωπίζει ο αγροτικός τομέας πανελλαδικά και όχι μόνο.
Η πρόκληση για την πολιτεία αλλά και για τους γεωτεχνικούς που υπεύθυνα καλούνται να τοποθετηθούν πάνω στα κρίσιμα ζητήματα ανάπτυξης του αγροτικού τομέα, κάτω από συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και κάτω από συνθήκες ανατροπής της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής , είναι μεγάλη .
Οι επιλογές της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ πάνω στο πρόγραμμα των Νέων Γεωργών σίγουρα ήταν λαθεμένες. Όμως αυτές οι επιλογές δημιούργησαν μία σειρά από προβλήματα και οδήγησαν τελικά σε αδιέξοδα. ΤοΥπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν στάθμισε σωστά κατ΄αρχήν τι σημαίνει ανοικτή προκήρυξη για ένα χρόνο , με το ποσόν πρώτης εγκατάστασης να κυμαίνεται συνήθως από 30.000 έως 40.000 Ευρώ.
Το Υπουργείο παρά τις επισημάνσεις των συλλογικών οργάνων των γεωπόνων, δεν έλαβε υπόψη την εμπλοκή και τα νομικά προβλήματα που δημιουργούσε η αξιολόγηση και η εξαγωγή αποτελεσμάτων τμηματικά ανά κύκλο, δηλαδή κάθε μήνα.. Έτσι με τη λογική της τμηματικής αξιολόγησης και εξαγωγής αποτελεσμάτων παρατηρήθηκε το οξύμωρο, ότι ο τυχερός που υπέβαλε αίτηση στον πρώτο κύκλο δηλ.. μέχρι 15 Απριλίου και συγκέντρωσε βαθμολογία 50 μορίων να κρίνεται δικαιούχος, ενώ ο συνάδελφός του υποψήφιος Νέος Αγρότης που υπέβαλε αίτηση στο 2ο κύκλο δηλ. μέχρι 15 Μαϊου και συγκέντρωσε βαθμολογία 100 μορίων, να μην κρίνεται δικαιούχος.
Τούτο φυσικά συνέβη γιατί το ποσό των 100.000.000 Ευρώ της αρχικής προκήρυξης δεν έφτασε για να καλύψει τους υποψηφίους ούτε του 2ου κύκλου αξιολόγησης. Στη συνέχεια η Κυβέρνηση για να καλύψει το λάθος της - που το έκανε μεγαλύτερο αφήνοντας σκόπιμα και για ευνόητους λόγους ανοικτό το πρόγραμμα μέχρι 15 Ιουλίου, - αποφάσισε να αδειάσει όλο το καλάθι δηλ. και τα 300.000.000 Ευρώ του προγράμματος στην πρώτη και αυτή τελικά μισή προκήρυξη.
Το αποφάσισε όμως βεβιασμένα την παραμονή των Εθνικών Εκλογών και γι΄αυτό η επιπλέον πίστωση των 175.000.000 Ευρώ δεν έχει εγγραφεί στις Σ.Α..Ε. και δεν υπάρχει κοινή Υπουργική Απόφαση γι’ αυτή τη μεταφορά.
Αν λοιπόν ήταν μονόδρομος για τις λαθεμένες επιλογές της προηγούμενης Πολιτικής Ηγεσίας το άδειασμα του καλαθιού των 300.000.000 Ευρώ για την Κοινωνία και τη Νέα Πολιτική Ηγεσία του ΥΠΑΑΤ τα προβλήματα παραμένουν και γίνονται οξύτερα γιατί : Κάποιοι πρέπει να αποφασίσουν αν το πρόγραμμα θα σταματήσει μέχρι εδώ, γιατί σίγουρα θα σταματήσει αν δεν εξασφαλισθούν από την αναμόρφωση του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης και νέες πιστώσεις για τους Νέους Γεωργούς. Άν αυτό δεν επιτευχθεί, και κατά την γνώμη πολλών γεωτεχνικών , είναι δύσκολο να επιτευχθεί κάτω από συνθήκες κρίσης στη Ενωμένη Ευρώπη , πως θα εξυπηρετηθεί το πρόγραμμα Πρόωρης Συνταξιοδότησης των αγροτών όπου κάποιοι διάδοχοι γεωργοί και δικαιούχοι του συνόλου της πατρικής περιουσίας θα θελήσουν να ενταχθούν στο πρόγραμμα των Νέων Γεωργών; Φυσικά νέοι ενδιαφερόμενοι για το πρόγραμμα Νέων Γεωργών θα υπάρξουν και άλλοι μέχρι το 2013 και δεν είναι άδικο όλοι αυτοί να βρίσκουν την πόρτα κλειστή ; θα μπούν σήμερα στο πρόγραμμα δικαιούχοι με 40 – 50 μόρια και θα αγνοηθούν αύριο αιτήματα με εκμεταλλεύσεις μεγαλύτερης βιοσημότητας και δυναμικής, με βαθμολογία 100 μορίων, με νέες καλλιέργειες και καινοτομίες που ακόμα δεν αξιοποιήθηκαν αφού ακόμα δεν λειτούργησαν νέα προγράμματα ;
Επιτακτικά δηλαδή μπαίνει το ζήτημα δυναμικής αναθεώρησης του προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης για να αυξηθούν τα κονδύλια για τους Νέους Αγρότες και ταυτόχρονα για να εξασφαλιστούν πρόσθετοι πόροι για να χρηματοδοτηθούν τα σχέδια βελτίωσης που είναι το πιο χρήσιμο και αποτελεσματικό εργαλείο βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής Γεωργίας. Και να μην μας διαφεύγει και η λεπτομέρεια ότι η πλειοψηφία των εν δυνάμει Νέων Γεωργών στα σχέδια δράσης που κατέθεσαν προβλέπουν την υλοποίηση σχεδίων βελτίωσης. Για την πρόβλεψη αυτή , να μην ξεχνάμε ότι επιβραβεύτηκαν με πρόσθετη βαθμολογία πράγμα που καθιστά υποχρεωτική την υλοποίηση του σχεδίου. Δηλαδή για να λειτουργήσει ολοκληρωμένα το πρόγραμμα πρέπει να προβλεφθούν πιστώσεις και κονδύλια σχεδίων βελτίωσης και για αυτόν το σκοπό.
Τελικά το ΥΠΑΑΤ καλείται να αντιμετωπίσει ένα σύνθετο πρόβλημα κάτω από συνθήκες κρίσης και με πιεστική την ανάγκη εκσυγχρονισμού και βελτίωσης της αποτελεσματικότητας της Ελληνικής Γεωργίας. Ότι όμως και να κάνει εκείνο που για τους αγρότες έχει σημασία είναι τα λάθη και μικροκομματικές σκοπιμότητες της προηγούμενης ηγεσίας του ΥΠΑΑΤ να μην τις πληρώσουν ούτε όσοι νέοι θέλουν πραγματικά να ασχοληθούν με το αγροτικό επάγγελμα , ούτε το σύνολο της Αγροτικής Οικονομίας που έχει ανάγκη πραγματικών κινήτρων και χρηματοδοτήσεων για να σταθεί στα πόδια της και να αντιμετωπίσει την κρίση.
Να μην ξεχνάμε τέλος ότι σήμερα τουλάχιστον 50.000.000 Ευρώ επιλέξιμες δαπάνες σχεδίων βελτίωσης της προηγούμενης προγραμματικής περιόδου είναι απλήρωτες και οι αγρότες αυτοί που είναι πραγματικοί αγρότες αντιμετωπίζουν άμεσο το φάσμα της χρεοκοπίας. Φυσικά και εδώ οι Τράπεζες δεν ξέρουν τίποτε, αλλά μόνον χρεώνουν τους αγρότες με τόκους και τους απειλούν με πλειστηριασμούς !!.
ΑΓΡΙΝΙΟ 17-11-2009
ΝΙΚΟΣ ΣΚΙΑΔΑΣ ΓΕΩΠΟΝΟΣ - ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ
ΠΡΩΗΝ Γ. Δ/ΝΤΗΣ Ε.Α.Σ . ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Το μέλλον των αγροτών είναι στις συνεργασίες.
Η Agrenda στις 8 Νοεμβρίου 2009 εκδόθηκε με κεντρική Λεζάντα και σύνθημα :
΄΄ Το μέλλον των Αγροτών είναι στις συνεργασίες ΄΄ και παρακάτω, η επίτροπος κ. Μπόελ
λέει : Μόνη λύση οι Ομάδες Παραγωγών!!!. Έπρεπε να το ξαναπεί αυτό η κ.Μπόελ για να το εμπεδώσουμε; . Κομίζει ’’γλαϋκα εις Αθήνας’’ η κ. Μπόελ ; . Φυσικά όχι. Γιατί δεν είναι αυτό κάτι καινούργιο. Η Ενωμένη Ευρώπη σήμερα ή η Ε.Ο.Κ. πριν, ήταν πάντοτε υπέρ της συνεργασίας των αγροτών και πάντοτε έδινε γενναία κίνητρα για την Συνεταιριστική Οργάνωση και την μέσω Ομάδων Παραγωγών διακίνηση των Αγροτικών Προϊόντων.
Οι Kανονισμοί για την Ομαδική δραστηριότητα , στα οπωροκηπευτικά πριν από το 1990, στον Καπνό από το 1993 τόνιζαν τη σημασία και την αναγκαιότητα των συνεργασιών και την μέσα από αυτές μεγιστοποίηση των ωφελειών για τους ίδιους τους αγρότες και την Αγροτική Οικονομία των χωρών μελών της ‘Ενωσης .
Όπου αυτή η Πολιτική υιοθετήθηκε και αξιοποιήθηκε είχαμε θετικά αποτελέσματα, όπου όμως αυτή η Πολιτική παρανοήθηκε και διαστρεβλώθηκε είχαμε απογοήτευση και καταστροφικές συνέπειες για τα προϊόντα, όπως συνέβη με την περίπτωση του καπνού όπου οι Συνεταιρισμοί και Ομάδες Παραγωγών που αυτοί δημιούργησαν δεν λειτούργησαν σωστά και δεν έπαιξαν το ρόλο τους με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας και τελικά την κατάρρευση των εμπορικών τιμών του προϊόντος , πράγμα που οδήγησε στην εγκατάλειψη της καλλιέργειας.
Βέβαια δεν χρειαζόταν να μας μιλήσουν οι Κοινοτικοί Επίτροποι για την αξία της συνεργασίας και του συνεταιρίζεσθαι . Εμείς σαν χώρα και σαν Αγροτικό Κίνημα έχουμε να παρουσιάσουμε μια πλούσια και γόνιμη πορεία από τις αρχές του 20ου αιώνα με αγώνες, κατακτήσεις αλλά και πισωγυρίσματα στην ανάπτυξη του Συνεργατισμού. Ενός Συνεργατισμού πάνω στον οποίο στηρίχθηκε ο αγώνας για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών , η αποκατάσταση των ακτημόνων αγροτών , το ρίζωμα των εξαθλιωμένων προσφύγων της Μικράς Ασίας στη Μητέρα Γή, η επίτευξη της σιτάρκειας , η ανάπτυξη νέων καλλιεργειών , το κτίσιμο των πρώτων αξιόλογων Αγροτικών Βιομηχανιών στη χώρα μας.
Η Αγροτική Οικονομία για λογαριασμό των πολλών μπορεί να είναι και να υπάρξει μόνον σαν Κοινωνική Οικονομία. Κοινωνική Οικονομία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς Συνεταιρισμούς. Οι Συνεταιρισμοί υπήρξαν η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να αλλάξει πρόσωπο η Αγροτική Ελλάδα και από χώρα των τσιφλικάδων να γίνει χώρα των χιλιάδων μικροκληρούχων νοικοκυραίων αγροτών. Των αγροτών που μέσα από τους συνεταιρισμούς αύξησαν την παραγωγή σε όλα τα προϊόντα , ζωντάνεψαν την Ύπαιθρο , προστάτεψαν το περιβάλλον .
Η Ιστορία του Αγροτικού Συνεταιριστικού Κινήματος είναι συνδεδεμένη με την πρωτοπορία της διανόησης και της επιστήμης σ’ αυτή τη χώρα. Ο Σωκράτης Ιασεμίδης , ο Χρυσός Ευελπίδης καταξιωμένοι Καθηγητές Γεωπόνοι και άλλοι Επιστήμονες, έδειξαν τον δρόμο και βάδισαν μαζί με τον πρωτοπόρο του Συνεργατισμού τον Αλέξανδρο Μπαλτατζή. Όμως όχι τυχαία, την τελευταία εικοσαετία όλα αυτά ξεχάσθηκαν , υποβαθμίστηκαν , κατασυκοφαντήθηκαν .Μίλησαν για αγροτική ανάπτυξη εκθειάζοντας μόνο την Ιδιωτική πρωτοβουλία, θεοποιώντας ην αναγκαιότητα δημιουργίας εύρωστων αγροτικών επιχειρήσεων μόνο με αναγκαία προϋπόθεση την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μείωση του αγροτικού πληθυσμού για να υπάρξει δηλαδή χώρος για τη δημιουργία μεγαλύτερων εκμεταλλεύσεων. Αγνοήθηκε εντελώς ο ρόλος και η συμβολή της συνεταιριστικής – ομαδικής δραστηριότητας σαν προϋπόθεση να μείνουν όσο το δυνατόν περισσότεροι αγρότες στην ύπαιθρο. Κάτι που έρχεται να μας το θυμίσει πάλι αυτό η Ενωμένη Ευρώπη μέσω της κ. Μπόελ. Και αυτό κάτι είναι, όμως περισσότερο σημαντικό είναι η νέα κυβέρνηση για να δικαιώσει την εμπιστοσύνη που της έδειξαν οι μικρομεσαίοι αγρότες να αναλάβει πρωτοβουλίες και να δώσει γενναία κίνητρα για την συνεργατική – ομαδική δραστηριότητα στον αγροτικό τομέα. Πρόκειται για μια πορεία που είναι μονόδρομος αν δεν θέλουμε να οδηγηθούμε στην πλήρη ερήμωση της υπαίθρου και στην αύξηση των ανέργων στα αστικά κέντρα . Φυσικά όλα αυτά μπορεί να γίνουν μόνο με την εξυγίανση του συνεταιριστικού κινήματος, την κατάργηση των συνεταιρισμών σφραγίδων , την ενθάρρυνση των νέων γεωργών να συνεταιρισθούν και να δημιουργήσουν νέους παραγωγικούς συνεταιρισμούς.
Η ανάδειξη του συνεργατισμού σαν κύριο θέμα στην εφημερίδα Agrenda είναι μια αξιέπαινη πρωτοβουλία και η συζήτηση γύρω από αυτό το κρίσιμο για την αγροτική οικονομία και τους αγρότες ζήτημα πρέπει να ανοίξει και να διευρυνθεί γιατί σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά.
Αγρίνιο 8-11-2009
ΝΙΚΟΣ ΣΚΙΑΔΑΣ
ΓΕΩΠΟΝΟΣ – ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ
ΠΡΩΗΝ Γ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Ε.Α.Σ. ΑΓΡΙΝΙΟΥ
΄΄ Το μέλλον των Αγροτών είναι στις συνεργασίες ΄΄ και παρακάτω, η επίτροπος κ. Μπόελ
λέει : Μόνη λύση οι Ομάδες Παραγωγών!!!. Έπρεπε να το ξαναπεί αυτό η κ.Μπόελ για να το εμπεδώσουμε; . Κομίζει ’’γλαϋκα εις Αθήνας’’ η κ. Μπόελ ; . Φυσικά όχι. Γιατί δεν είναι αυτό κάτι καινούργιο. Η Ενωμένη Ευρώπη σήμερα ή η Ε.Ο.Κ. πριν, ήταν πάντοτε υπέρ της συνεργασίας των αγροτών και πάντοτε έδινε γενναία κίνητρα για την Συνεταιριστική Οργάνωση και την μέσω Ομάδων Παραγωγών διακίνηση των Αγροτικών Προϊόντων.
Οι Kανονισμοί για την Ομαδική δραστηριότητα , στα οπωροκηπευτικά πριν από το 1990, στον Καπνό από το 1993 τόνιζαν τη σημασία και την αναγκαιότητα των συνεργασιών και την μέσα από αυτές μεγιστοποίηση των ωφελειών για τους ίδιους τους αγρότες και την Αγροτική Οικονομία των χωρών μελών της ‘Ενωσης .
Όπου αυτή η Πολιτική υιοθετήθηκε και αξιοποιήθηκε είχαμε θετικά αποτελέσματα, όπου όμως αυτή η Πολιτική παρανοήθηκε και διαστρεβλώθηκε είχαμε απογοήτευση και καταστροφικές συνέπειες για τα προϊόντα, όπως συνέβη με την περίπτωση του καπνού όπου οι Συνεταιρισμοί και Ομάδες Παραγωγών που αυτοί δημιούργησαν δεν λειτούργησαν σωστά και δεν έπαιξαν το ρόλο τους με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της ποιότητας και τελικά την κατάρρευση των εμπορικών τιμών του προϊόντος , πράγμα που οδήγησε στην εγκατάλειψη της καλλιέργειας.
Βέβαια δεν χρειαζόταν να μας μιλήσουν οι Κοινοτικοί Επίτροποι για την αξία της συνεργασίας και του συνεταιρίζεσθαι . Εμείς σαν χώρα και σαν Αγροτικό Κίνημα έχουμε να παρουσιάσουμε μια πλούσια και γόνιμη πορεία από τις αρχές του 20ου αιώνα με αγώνες, κατακτήσεις αλλά και πισωγυρίσματα στην ανάπτυξη του Συνεργατισμού. Ενός Συνεργατισμού πάνω στον οποίο στηρίχθηκε ο αγώνας για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών , η αποκατάσταση των ακτημόνων αγροτών , το ρίζωμα των εξαθλιωμένων προσφύγων της Μικράς Ασίας στη Μητέρα Γή, η επίτευξη της σιτάρκειας , η ανάπτυξη νέων καλλιεργειών , το κτίσιμο των πρώτων αξιόλογων Αγροτικών Βιομηχανιών στη χώρα μας.
Η Αγροτική Οικονομία για λογαριασμό των πολλών μπορεί να είναι και να υπάρξει μόνον σαν Κοινωνική Οικονομία. Κοινωνική Οικονομία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς Συνεταιρισμούς. Οι Συνεταιρισμοί υπήρξαν η αναγκαία και ικανή συνθήκη για να αλλάξει πρόσωπο η Αγροτική Ελλάδα και από χώρα των τσιφλικάδων να γίνει χώρα των χιλιάδων μικροκληρούχων νοικοκυραίων αγροτών. Των αγροτών που μέσα από τους συνεταιρισμούς αύξησαν την παραγωγή σε όλα τα προϊόντα , ζωντάνεψαν την Ύπαιθρο , προστάτεψαν το περιβάλλον .
Η Ιστορία του Αγροτικού Συνεταιριστικού Κινήματος είναι συνδεδεμένη με την πρωτοπορία της διανόησης και της επιστήμης σ’ αυτή τη χώρα. Ο Σωκράτης Ιασεμίδης , ο Χρυσός Ευελπίδης καταξιωμένοι Καθηγητές Γεωπόνοι και άλλοι Επιστήμονες, έδειξαν τον δρόμο και βάδισαν μαζί με τον πρωτοπόρο του Συνεργατισμού τον Αλέξανδρο Μπαλτατζή. Όμως όχι τυχαία, την τελευταία εικοσαετία όλα αυτά ξεχάσθηκαν , υποβαθμίστηκαν , κατασυκοφαντήθηκαν .Μίλησαν για αγροτική ανάπτυξη εκθειάζοντας μόνο την Ιδιωτική πρωτοβουλία, θεοποιώντας ην αναγκαιότητα δημιουργίας εύρωστων αγροτικών επιχειρήσεων μόνο με αναγκαία προϋπόθεση την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μείωση του αγροτικού πληθυσμού για να υπάρξει δηλαδή χώρος για τη δημιουργία μεγαλύτερων εκμεταλλεύσεων. Αγνοήθηκε εντελώς ο ρόλος και η συμβολή της συνεταιριστικής – ομαδικής δραστηριότητας σαν προϋπόθεση να μείνουν όσο το δυνατόν περισσότεροι αγρότες στην ύπαιθρο. Κάτι που έρχεται να μας το θυμίσει πάλι αυτό η Ενωμένη Ευρώπη μέσω της κ. Μπόελ. Και αυτό κάτι είναι, όμως περισσότερο σημαντικό είναι η νέα κυβέρνηση για να δικαιώσει την εμπιστοσύνη που της έδειξαν οι μικρομεσαίοι αγρότες να αναλάβει πρωτοβουλίες και να δώσει γενναία κίνητρα για την συνεργατική – ομαδική δραστηριότητα στον αγροτικό τομέα. Πρόκειται για μια πορεία που είναι μονόδρομος αν δεν θέλουμε να οδηγηθούμε στην πλήρη ερήμωση της υπαίθρου και στην αύξηση των ανέργων στα αστικά κέντρα . Φυσικά όλα αυτά μπορεί να γίνουν μόνο με την εξυγίανση του συνεταιριστικού κινήματος, την κατάργηση των συνεταιρισμών σφραγίδων , την ενθάρρυνση των νέων γεωργών να συνεταιρισθούν και να δημιουργήσουν νέους παραγωγικούς συνεταιρισμούς.
Η ανάδειξη του συνεργατισμού σαν κύριο θέμα στην εφημερίδα Agrenda είναι μια αξιέπαινη πρωτοβουλία και η συζήτηση γύρω από αυτό το κρίσιμο για την αγροτική οικονομία και τους αγρότες ζήτημα πρέπει να ανοίξει και να διευρυνθεί γιατί σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά.
Αγρίνιο 8-11-2009
ΝΙΚΟΣ ΣΚΙΑΔΑΣ
ΓΕΩΠΟΝΟΣ – ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ
ΠΡΩΗΝ Γ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Ε.Α.Σ. ΑΓΡΙΝΙΟΥ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΙΑΔΑΣ Ν.
ΕΠΩΝΥΜΟ :ΣΚΙΑΔΑΣ
ΟΝΟΜΑ : ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ : 1945
ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ : ΑΓΡΙΝΙΟ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Σπ.ΤΣΙΚΝΙΑ 36 T.K: 30100
Τηλ.Γραφείου : 2641045959- fax: 2641020281
Κινητό : 6972301346
E-mail: skiadasn@otenet.gr
Τηλ. οικείας : 2641027551
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ : ΓΕΩΠΟΝΟΣ «ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΓΕΩΠΟΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ»
Είμαι Γεωπόνος, που απεφοίτησε από την Σχολή το 1971.Στα φοιτητικά μου χρόνια ήμουν ενεργό μέλος της Προδικτατορικής ΕΔΗΝ.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
• Από το 1973 μέχρι το 1996 εργάσθηκα στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου ως Γεωπόνος, αρχικά ως υπεύθυνος ανέγερσης ενός μεγάλου Συγκροτήματος της Ε.Α.Σ Αγρινίου (εργοστάσιο ζωοτροφών, εργοστάσιο μηδικαλεύρων, ξηραντήρια αραβοσίτου), στη συνέχεια ως πρώτος Διευθυντής των Βιομηχανικών Μονάδων και στη συνέχεια από το 1979 μέχρι το 1996 ως Γενικός Διευθυντής της Ε.Α.Σ Αγρινίου.
• Ως Γενικός Διευθυντής της Ε.Α.Σ Αγρινίου χειρίσθηκα πολλά θέματα και προβλήματα που αφορούσαν τον Αγροτικό Τομέα και ειδικότερα πολλά και σύνθετα προβλήματα που αφορούσαν την Αγροτική Οικονομία της Αιτωλοακαρνανίας. Ειδικότερα ασχολήθηκα με το πρόβλημα της Καπνοκαλλιέργειας στην Αιτωλοακαρνανία.
• Το 1983 ήμουν σαν εκπρόσωπος της ΠΑΣΕΓΕΣ ομιλητής στη Ρώμη, στο Συνέδριο της UNITAB για την «Εξέλιξη της καπνοκαλλιέργειας στην Ελλάδα».
• Για το θέμα των καπνών αρθρογραφούσα σε έγκυρα περιοδικά και εφημερίδες (ΒΗΜΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΑ ΕΝΤΥΠΑ κτλ).
• Το διάστημα 1982-88 ήμουν εκπρόσωπος της Ένωσης και της ΠΑΣΕΓΕΣ στην COPA COZEKA για θέματα καπνού.
• Το 1982-86 ήμουνα μέλος του Δ.Σ. της ΣΕΚΑΠ.
• Το 1983-88 διηύθυνα εκ μέρους της Ε.Α.Σ Αγρινίου τις εργασίες της ΑΓΡΕΞ Α.Ε στην Αιτωλοακαρνανία για την διακίνηση των καπνών ποικιλίας Τσεμπέλια και την αποτροπή της άμεσης αποθάρρυνσης της καλλιέργειας αυτής στην Ελλάδα.
• Σαν Διευθυντής της Ε.Α.Σ Αγρινίου πρωτοστάτησα στην ένταξη και υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων της Ένωσης στα Κοινοτικά Προγράμματα (Καν. 355/78 κλπ) όπως, : Μεγάλο εργοστάσιο ελιών, Εγκ/σεις Καπνών VIRGINIA, Βιομ.Σφαγεία κλπ.
• Το 1996 απεχώρησα από την Ένωση, λόγω διαφωνιών με την τότε Διοίκηση, αλλά και γιατί η συνολική Πορεία του Σ. Κινήματος έπαιρνε ένα στρεβλό και αντιαγροτικό χαρακτήρα.
• Από το 1997 είμαι αιρετός εκπρόσωπος στην Γενική Συνέλευση Ε.Α.Σ. Αγρινίου και εκλέγομαι έκτοτε αντιπρόσωπος της Ε.Α.Σ Αγρινίου στην ΠΑΣΕΓΕΣ μέχρι το 2006.
• Από το 1996 μέχρι το 2002 ήμουν Τεχνικός Σύμβουλος σε θέματα συνεταιριστικής οργάνωσης του Συνεταιριστικού Ομίλου μικρομεσαίων επιχειρήσεων λιανεμπορίου COOP-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ.
• Από το 1997 μέχρι σήμερα λειτουργώ μια προσωπική επιχείρηση ως γεωπόνος-Σύμβουλος Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων και Συνεταιρισμών και έκτοτε συστηματικά ασχολούμαι συνεργαζόμενος με γεωπόνους-μηχανικούς κλπ σε διάφορα γεωργικά και λοιπά προγράμματα στα πλαίσια των Β’ και Γ’ Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης.
• Ήμουν Τεχνικός Σύμβουλος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Σπαραγγιών ν. Αιτωλοακαρνανίας «Ο ΑΧΕΛΩΟΣ».Συνέστησα το Συνεταιρισμό στα πλαίσια της Συνεταιριστικής Νομοθεσίας το 1998 και προώθησα την έγκριση της ομάδας παραγωγών Σπαραγγιού του Συνεταιρισμού αυτού (Καν. 2200/98) και την ένταξή του σε επιχειρησιακά προγράμματα επενδύσεων.
• Επίσης στα πλαίσια του μέτρου 2.1 του ΕΠΑΑΥ 2000-2006 μελέτησα και συνέβαλα στην έγκριση και υλοποίηση μιας επένδυσης-συσκευασίας ψυκτικών θαλάμων για σπαράγγια και λοιπά οπωροκηπευτικά δυναμικότητος 3000 τόνων και προϋπολογισμού 1.820.000Ευρώ με φορέα το Συνεταιρισμό Σπαραγγοπαραγωγών στη Νεάπολη Αγρινίου.
• Σαν Γεωπόνος-Μελετητής με συνέπεια, ασχολήθηκα την περίοδο 1997-2005 στο πλαίσιο του Β’ & Γ’ ΚΠΣ με τα Αγροτικά Προγράμματα, Νέων Γεωργών, Βιολογικών, γεωργικών προϊόντων, Σχεδίων Βελτίωσης, LEADER, ΟΠΑΑΧ, παρέχοντας ενημέρωση και καθοδήγηση σε πάρα πολλούς Αγρότες της περιοχής.
• Το γραφείο μου ήταν το πρώτο Αγροτικό Γραφείο που αποκλειστικά ασχολήθηκε στην Αιτωλοακαρνανία με αυτά τα Προγράμματα και το συνολικό ύψος των επενδύσεων που εγκρίθηκαν μέσω του Γραφείου μου, ξεπερνούν τα 15.000.000 Ευρώ.
• Παράλληλα ασχολήθηκα με την οργάνωση των παραγωγών σε Συνεταιρισμούς, όπως Συνεταιρισμός Ροδιάς, Συνεταιρισμός βιολογικών προϊόντων κλπ.
• Την περίοδο 1996-2000 ήμουν πρόεδρος του Συλλόγου Γεωπόνων Αιτωλοακαρνανίας.
• Από το 1996 μέχρι το 2004 ήμουν εκπρόσωπος – Κλάδου Γεωπόνων στη Γ.Σ. ΓΕΩΤΕΕ.
• Έχοντας σαν χόμπι την Ιστορία και τον Πολιτισμό από το 2002 μέχρι σήμερα είμαι Μέλος του Δ.Σ. της Ιστορικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Δυτικής Ελλάδος και την περίοδο 2007-2009 ήμουν Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου.
ΟΝΟΜΑ : ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ : 1945
ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ : ΑΓΡΙΝΙΟ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : Σπ.ΤΣΙΚΝΙΑ 36 T.K: 30100
Τηλ.Γραφείου : 2641045959- fax: 2641020281
Κινητό : 6972301346
E-mail: skiadasn@otenet.gr
Τηλ. οικείας : 2641027551
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ : ΓΕΩΠΟΝΟΣ «ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΓΕΩΠΟΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΘΗΝΩΝ»
Είμαι Γεωπόνος, που απεφοίτησε από την Σχολή το 1971.Στα φοιτητικά μου χρόνια ήμουν ενεργό μέλος της Προδικτατορικής ΕΔΗΝ.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
• Από το 1973 μέχρι το 1996 εργάσθηκα στην Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου ως Γεωπόνος, αρχικά ως υπεύθυνος ανέγερσης ενός μεγάλου Συγκροτήματος της Ε.Α.Σ Αγρινίου (εργοστάσιο ζωοτροφών, εργοστάσιο μηδικαλεύρων, ξηραντήρια αραβοσίτου), στη συνέχεια ως πρώτος Διευθυντής των Βιομηχανικών Μονάδων και στη συνέχεια από το 1979 μέχρι το 1996 ως Γενικός Διευθυντής της Ε.Α.Σ Αγρινίου.
• Ως Γενικός Διευθυντής της Ε.Α.Σ Αγρινίου χειρίσθηκα πολλά θέματα και προβλήματα που αφορούσαν τον Αγροτικό Τομέα και ειδικότερα πολλά και σύνθετα προβλήματα που αφορούσαν την Αγροτική Οικονομία της Αιτωλοακαρνανίας. Ειδικότερα ασχολήθηκα με το πρόβλημα της Καπνοκαλλιέργειας στην Αιτωλοακαρνανία.
• Το 1983 ήμουν σαν εκπρόσωπος της ΠΑΣΕΓΕΣ ομιλητής στη Ρώμη, στο Συνέδριο της UNITAB για την «Εξέλιξη της καπνοκαλλιέργειας στην Ελλάδα».
• Για το θέμα των καπνών αρθρογραφούσα σε έγκυρα περιοδικά και εφημερίδες (ΒΗΜΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΑ ΕΝΤΥΠΑ κτλ).
• Το διάστημα 1982-88 ήμουν εκπρόσωπος της Ένωσης και της ΠΑΣΕΓΕΣ στην COPA COZEKA για θέματα καπνού.
• Το 1982-86 ήμουνα μέλος του Δ.Σ. της ΣΕΚΑΠ.
• Το 1983-88 διηύθυνα εκ μέρους της Ε.Α.Σ Αγρινίου τις εργασίες της ΑΓΡΕΞ Α.Ε στην Αιτωλοακαρνανία για την διακίνηση των καπνών ποικιλίας Τσεμπέλια και την αποτροπή της άμεσης αποθάρρυνσης της καλλιέργειας αυτής στην Ελλάδα.
• Σαν Διευθυντής της Ε.Α.Σ Αγρινίου πρωτοστάτησα στην ένταξη και υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων της Ένωσης στα Κοινοτικά Προγράμματα (Καν. 355/78 κλπ) όπως, : Μεγάλο εργοστάσιο ελιών, Εγκ/σεις Καπνών VIRGINIA, Βιομ.Σφαγεία κλπ.
• Το 1996 απεχώρησα από την Ένωση, λόγω διαφωνιών με την τότε Διοίκηση, αλλά και γιατί η συνολική Πορεία του Σ. Κινήματος έπαιρνε ένα στρεβλό και αντιαγροτικό χαρακτήρα.
• Από το 1997 είμαι αιρετός εκπρόσωπος στην Γενική Συνέλευση Ε.Α.Σ. Αγρινίου και εκλέγομαι έκτοτε αντιπρόσωπος της Ε.Α.Σ Αγρινίου στην ΠΑΣΕΓΕΣ μέχρι το 2006.
• Από το 1996 μέχρι το 2002 ήμουν Τεχνικός Σύμβουλος σε θέματα συνεταιριστικής οργάνωσης του Συνεταιριστικού Ομίλου μικρομεσαίων επιχειρήσεων λιανεμπορίου COOP-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ.
• Από το 1997 μέχρι σήμερα λειτουργώ μια προσωπική επιχείρηση ως γεωπόνος-Σύμβουλος Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων και Συνεταιρισμών και έκτοτε συστηματικά ασχολούμαι συνεργαζόμενος με γεωπόνους-μηχανικούς κλπ σε διάφορα γεωργικά και λοιπά προγράμματα στα πλαίσια των Β’ και Γ’ Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης.
• Ήμουν Τεχνικός Σύμβουλος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Παραγωγών Σπαραγγιών ν. Αιτωλοακαρνανίας «Ο ΑΧΕΛΩΟΣ».Συνέστησα το Συνεταιρισμό στα πλαίσια της Συνεταιριστικής Νομοθεσίας το 1998 και προώθησα την έγκριση της ομάδας παραγωγών Σπαραγγιού του Συνεταιρισμού αυτού (Καν. 2200/98) και την ένταξή του σε επιχειρησιακά προγράμματα επενδύσεων.
• Επίσης στα πλαίσια του μέτρου 2.1 του ΕΠΑΑΥ 2000-2006 μελέτησα και συνέβαλα στην έγκριση και υλοποίηση μιας επένδυσης-συσκευασίας ψυκτικών θαλάμων για σπαράγγια και λοιπά οπωροκηπευτικά δυναμικότητος 3000 τόνων και προϋπολογισμού 1.820.000Ευρώ με φορέα το Συνεταιρισμό Σπαραγγοπαραγωγών στη Νεάπολη Αγρινίου.
• Σαν Γεωπόνος-Μελετητής με συνέπεια, ασχολήθηκα την περίοδο 1997-2005 στο πλαίσιο του Β’ & Γ’ ΚΠΣ με τα Αγροτικά Προγράμματα, Νέων Γεωργών, Βιολογικών, γεωργικών προϊόντων, Σχεδίων Βελτίωσης, LEADER, ΟΠΑΑΧ, παρέχοντας ενημέρωση και καθοδήγηση σε πάρα πολλούς Αγρότες της περιοχής.
• Το γραφείο μου ήταν το πρώτο Αγροτικό Γραφείο που αποκλειστικά ασχολήθηκε στην Αιτωλοακαρνανία με αυτά τα Προγράμματα και το συνολικό ύψος των επενδύσεων που εγκρίθηκαν μέσω του Γραφείου μου, ξεπερνούν τα 15.000.000 Ευρώ.
• Παράλληλα ασχολήθηκα με την οργάνωση των παραγωγών σε Συνεταιρισμούς, όπως Συνεταιρισμός Ροδιάς, Συνεταιρισμός βιολογικών προϊόντων κλπ.
• Την περίοδο 1996-2000 ήμουν πρόεδρος του Συλλόγου Γεωπόνων Αιτωλοακαρνανίας.
• Από το 1996 μέχρι το 2004 ήμουν εκπρόσωπος – Κλάδου Γεωπόνων στη Γ.Σ. ΓΕΩΤΕΕ.
• Έχοντας σαν χόμπι την Ιστορία και τον Πολιτισμό από το 2002 μέχρι σήμερα είμαι Μέλος του Δ.Σ. της Ιστορικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Δυτικής Ελλάδος και την περίοδο 2007-2009 ήμουν Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)